In vele sectoren, denk aan de ICT, techniek en de zorg kampen werkgevers, ondanks de Corona crisis, met structurele medewerkers tekorten en vissen recruiters in vijvers die nagenoeg leeg zijn. Ondernemingen zijn dan ook gaarne bereid diep in de buidel te tasten om het schaarse talent binnen te halen. De paradox is de nonchalance waarmee diezelfde ondernemingen de zo moeizaam verworven krachten vaak veel te snel aan de achterkant weer laten vertrekken.
De gevolgen voor veel ondernemingen zijn groot: een hoog verloop (25-30% is geen uitzondering), langdurig openstaande functies en een te grote druk op de nog aanwezige medewerkers. De bijkomende consequenties laten zich raden: oplopend ziekteverzuim en of inhuur van dure uitzend- en detacheringskrachten.
Mijn pleidooi aan werkgevers van Nederland: meer aandacht, concentratie en focus op de (nog) aanwezige medewerkers. Er is wetenschappelijk en praktisch bewijs dat aandacht leidt tot enthousiasme, motivatie en betrokkenheid. Medewerkers die je blijvend kunt boeien en binden zijn succesvol voor zichzelf, voor de organisatie en zullen aantoonbaar langer behouden blijven. Zo simpel is het!
Er komt wel wat meer bij kijken dan een aantal bullits met simpele adviezen om verloop structureel te verlagen, maar in de kern is het een kwestie van aandacht. Om de noodzaak van het terugdringen van verloop te illustreren én omdat verstandige ondernemingen keuzes maken op basis van een deugdelijke business case, de onderstaande berekening wanneer één ICT medewerker de deur uitloopt (en de besparing wanneer hij of zij blijft):
- De ICT branche in Nederland bestond in 2018 uit 55.000 bedrijven die totaal 215.000 FTE in dienst hadden met een omzet van € 90.3 miljard*
- We stellen dat de brutowinst 50% is van de omzet. Dat betekent dat de inkoopkosten, de kosten die variëren met de omzet, eveneens 50% zijn
- 50% brutowinst of te wel de bruto marge van € 45,2 miljard is dus het bedrag dat de 215.000 FTE met hun werkzaamheden in 2018 moesten produceren om een omzet van € 90.3 miljard mogelijk te maken. Om er voor te zorgen dat de salarissen, de huren, de leaseauto’s, alle overige kosten én de winst betaald werden. Om de continuïteit te garanderen!
- Dat betekent dat één gemiddelde ICT medewerker in 2018 verantwoordelijk was voor een productie van € 45,2 miljard/215.000 FTE = € 210.233,-
- Een hele voorzichtige inschatting van de gevolgen van een vertrekkende ICT’er: 4 maanden om de vacature in te vullen en 8 maanden om volledig productief te worden. In een volledig jaar wordt dan, als het meezit, de helft van de normale productie behaald. Kosten in de vorm van productie- of margeverlies: € 105.000,-.
- Reken voor recruiting- en introductiekosten € 15.000,- en de totale kostenpost, of te wel de besparing wanneer de medewerker besluit te blijven, is dan: € 120.000,-
Conclusie
Veel bedrijven in de ICT, techniek of zorg moeten iedere drie of vier jaar hun complete medewerkersbestand vervangen en zien ieder jaar, gewenst en ongewenst, 25% tot 30% van hun medewerkersbestand de deur uitlopen. Wist je dat het gemiddeld verloop in Nederland 9,5 % is? Of de kosten van vertrek in de ene branche € 120.000,- zijn en in de andere branche de helft is niet de essentie. Het gaat om structurele talenten tekorten; de geschikte & goed opgeleide mensen zijn er gewoonweg niet of te weinig. Dan is recruiting en werving & selectie, als belangrijkste middel om tekorten aan te vullen en vacatures in te vullen, toch kortzichtig en als water naar de zee dragen?
Wanneer het inderdaad om aandacht gaat, als het begin van een zo voor de hand liggende oplossing, moet de BV Nederland zich gaan afvragen wat gemeende aandacht mag kosten als essentieel middel om de torenhoge kosten van verloop te verminderen. Maak de business case voor je bedrijf en hier vind je een uitstekend instrument: https://talentenmanagers.nl/index.php/roi-calculator-uitgebreid/.
Ik wed met je dat jouw berekening voordelig voor aandacht uitvalt, héél voordelig…
*bron: ABN AMRO: https://insights.abnamro.nl/2019/03/it-branche-in-beeld/